‘Bij heftige incidenten worden alle betrokkenen, als alle dingen zijn afgehandeld, bij elkaar geroepen. En je hebt altijd bedrijfsopvang. En binnen je eigen groep, van overheidswege opgedrongen vrienden, wordt het besproken. En natuurlijk met je directe chef, daar kun je ook altijd goede gesprekken mee hebben.’
‘Successen worden minder gedeeld. Het is dat ik het zelf vertel, anders zal het niet veel mensen opvallen. Als wijkagent moet je jezelf belangrijk maken, bijvoorbeeld in de briefing.’
Het werk van wijkagenten is bij uitstek gericht op het voorkomen van incidenten en het vergroten van het vertrouwen van de burger in de politie. Dit is echter grotendeels onzichtbaar binnen de politiecontext, waar vooral het vangen van boeven en schrijven van bekeuringen de aandacht krijgt en op de werkvloer met verhalen met elkaar gedeeld wordt. Momenten om successen van wijkagenten zichtbaar te maken zijn schaars en vaak beperkt tot een kleine kring direct bij wijkzorg betrokken medewerkers. Daarentegen zijn er wel mogelijkheden georganiseerd om bij nare gebeurtenissen met elkaar hierover te praten en dit te verwerken.
Met partners zijn er vooral werkgerelateerde contacten waarin zelden even wordt stil gestaan bij successen die behaald zijn. Het informeel bij elkaar komen om verhalen te delen gebeurt weinig, al is er nu wel onlangs een initiatief hiertoe genomen door de politie om met partners meer informeel bij elkaar te komen.
In de wijk zijn er verschillende momenten van feest. Het Bouwlust-festival is een voorbeeld hiervan. Vanuit politie en gemeente wordt betrokkenheid getoond door altijd even aanwezig te zijn op dit soort evenementen.
YUTPA-score: 2
